انشا با موضوع امر به معروف و نهی از منکر

انشا با موضوع امر به معروف و نهی از منکر

انشا با موضوع امر به معروف و نهی از منکر:

انشا در مورد امر به معروف و نهی از منکر
یکی از بزرگترین و با اهمیت ترین دستورات اجتماعی دین مبین اسلام “امر به معروف و نهی از منکر می باشد” که آثار بسیار سودمندی دارد و خداوند متعال به خاطر نقش سازنده آن در زندگی انسان ها ثواب زیادی هم برای آن در نظر گرفته است .امر به معروف و نهی از منکر به نظر شیعیان از فروع دیناسلام است.امر به معروف یعنی دستور دادن یا توصیه کردن از سوی فرد مسلمان به دیگران به انجام آنچه از نظر عقل یا شرع اسلام خوب در نظر گرفته می‌شود و نهی از منکر یعنی دستور دادن یا توصیه کردن از سوی فرد مسلمان به دیگران به انجام ندادن آنچه از نظر عقل یا شرع اسلام بد در نظر گرفته می‌شود.

من از خودم پرسیدم که واقعا ما را چه می شود که اینقدر نسبت به این موضوع بی تفاوتیم؟بسیاری از ما می دانیم که این امر چقدر اهمیت دارد و اطلاعات زیادی در مورد آن داریم و روایات زیادی در این مورد شنیده ایم اما به بهانه های مختلف مثل اینکه :چه فایده که ما انجام دهیم؟ یا این که می گوییم ما شرایط آن را نداریم. یا می گوییم که از کجا معلوم تأثیر داشته باشد.و….از انجام دادن آن گریزانیم.

این سوال را از پدرم پرسیدم . پدرم در پاسخ گفت:

ما مأمور به وظیفه‌ایم نه مأمور به نتیجه . به ما دستوری داده شده که باید این کار انجام شود .اگر ما این کار را نکنیم زشتی‌های دیگران دامن ما را هم خواهد گرفت. چون ما اشتباهات را دیدیم و سکوت کردیم و این سکوت گویی تأییدی است بر آن چه ناشایست بوده است. و باید بدانیم که امر به معروف فوت و فنی دارد که باید آموخت تا درد بی تفاوتی‌ها درمان شود. که اگر خوب در این زمینه فکر کنیم و مغزمان را بکار بیندازیم می‌توانیم برای آن چه در ذهن داریم ایده دهیم و پیاده کنیم و رضایت پروردگار را بدست بیاوریم.

سپس پدرم آیاتی از قران را که در مورد امر به معروف بود برایم تلاوت کرد.که معنای این آیه ها این گونه بود:

و باید از میان شما گروهی مردم را به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وا دارند و از زشتی باز دارند و آنان همان رستگارانند. (سوره آل عمران آیه ۱۰۴)

شما بهترین امتی هستید که برای مردم پایدار شده‌اید به کار پسندیده فرمان می‌دهید و از کار ناپسند باز می‌دارید و به خدا ایمان دارید. (سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۱۰)

و مردان و زنان با ایمان، دوستان یکدیگرند که به کارهای پسندیده وا می‌دارند و از کارهای ناپسند باز می‌دارند. (سوره توبه آیه ۷۱)

بعد از خواندن آیات پدرم گفت :که ما مامور به وظیفه ایم به این معنی نیست که خداوند امر به معروف و نهی از منکر را برای ما واجب کرده که فقط به دیگران امر و نهی کنیم .بلکه به این معنی است که ما باید امر به معروف و نهی از منکر را از خودمان شروع کنیم ،یعنی ابتدا خودمان به واجبات عمل کنیم و از گناهان دوری کنیم سپس به امرو به معروف ونهی از منکر دیگران بپردازیم.سپس پدرم در این باره حدیثی از حضرت علی (ع) خواند:

نفرین خدا بر کسانی که به خوبی فرمان می‌دهند و خود آن را فرو می‌گذارند و بر کسانی که از زشتی باز می‌دارند و خود مرتکب آن می‌شوند.

با این سخنان پدرم فهمیدم که اگر همه مردم جامعه نسبت به این وظیفه شرعی عمل نمایند قریب به اتفاق مواردی که نیاز به امر به معروف یا نهی از منکر دارد با همان تذکر زبانی برطرف می‌شود ولی مشکل اینجا است که مردم نسبت به این فریضه دینی احساس وظیفه نمی‌نمایند.

به امید روزی که تمام مردم کشور عزیز و قدرتمندم برای انجام این فریضه دینی ،احساس وظیفه کنند.